เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้

พระกัณวะดาบส พบพระธิดาน้อยอยู่ในป่าแต่เพียงลำพัง จึงพาไปไปเลี้ยงดูอย่างธิดา โดยให้นามว่าศกุณตลา ต่อมานางเติบโตเป็นสาวแรกรุ่นที่งดงาม นางได้พบกับท้าวทุษยันต์ กษัตริย์จันทรวงศ์ แห่งนครหัสดิน ซึ่งเสด็จประพาสป่าเพื่อล่าสัตว์ ท้าวทุษยันต์ตกหลุมรักนาง และได้มอบแหวนวงหนึ่งให้แก่นางก่อนเดินทางกลับบ้านเมือง เช้าวันหนึ่งพระฤาษีทุรวาส ผู้มีปากร้ายได้มาเรียกนาง แต่นางไม่รู้ตัวด้วยกำลังป่วยเป็นไข้ ทำให้พระฤาษีทุรวาสโกรธ สาปให้นางถูกคนรักจำไม่ได้ ต่อมาพระฤาษีทุรวาสหายโมโหแล้วจึงรู้ว่านางไม่ได้จงใจ จึงให้พรแก่นางว่า หากคนรักของนางได้เห็นแหวนที่ให้ไว้ก็จะจำนางได้ ส่วนพระกัณวะดาบสกลับมายังอาศรม ได้ทราบเรื่องราวต่างๆของนางกับท้าวทุษยันต์ จึงส่งนางไปให้ท้าวทุษยันต์จัดพิธีอภิเษก แต่ในระหว่างทางนางทำแหวนตกหายไปในแม่น้ำ เมื่อไปถึงที่หมาย ท้าวทุษยันต์จึงจำนางไม่ได้ จนกระทั่งกุมภิล ชาวประมงจับได้ปลาที่กลืนแหวนนั้นไปจึงนำไปถวาย เมื่อท้าวทุษยันต์เห็นก็ได้สติ จำเรื่องราวต่างๆ ได้ สุดท้าย ท้าวทุษยันต์ก็ได้พบกับนางศกุนตลาอีกครั้ง หลังจากพลัดพรากจากกันไปเนิ่นนาน